maandag 11 mei 2015

Verhuisdag!


Vandaag komen de verhuizers. Ik heb het hele huis al voorbereid; alles is verdeeld in kasten met spullen die mee gaan - kasten met spullen die hier blijven. Kamers met spullen die mee gaan - kamers die dichtblijven voor de verhuizers, waar alles staat wat niet mee gaat. Stickers... overal stickers!! Kast niet > inhoud wel! dat soort ongein.

De jongens pakken hun eigen piratendozen in!



Om 8 uur 's ochtends staan er 4 echte Rotterdammers op de stoep. Vooral weinig woorden, korte antwoorden, buiten hun koffie opdrinken en samen geinen. Hummm,... en dat gaat mijn spullen straks voorzichtig behandelen en inpakken? Na een rondje door het huis besluiten ze volgens mij dat ik al veel werk uit hun handen genomen heb en gaan ze eerst pauze houden. Op de laadklep van het vrachtwagentje dat mee is. Machiel en ik voelen ons lichtelijk ongemakkelijk. Wat is hier de bedoeling van, wat moeten wij nu doen? Koffie drinken dan maar. In de tuin. Lopen we in ieder geval niet in de weg. Straks. Als ze gaan beginnen ;)





Rons 9 uur komt opa Marius met de jongetjes aan. We hadden gevraagd of ze er vroeg konden zijn aangezien wij dachten dat ze dan de container konden zien. Dan hadden ze in ieder geval een goed idee van wat er gebeurde met hun spulletjes en konden ze daarna weer gaan. Maar ja, geen container te zien natuurlijk nog. Na even vragen bleek deze pas rond half 2 te komen. En aangezien wij toch verder niks konden doen. Hebben we de jongens zelf maar vermaakt. In de tuin en het speeltuintje.







Deden we eens een rondje door het huis met hen, zagen ook zij dat deze lompe mannen echt super netjes met onze spulletjes omgingen, ieder potloodje in een papiertje rolde en dat hun bed helemaal uit elkaar gehaald werd. Rond 1 kwam die container dan echt aan. Super groot en lang gevaarte zo onze straat in. Ze mochten in de cabine kijken van de chauffeur, achter het stuur zitten en zagen alllll die dozen, hun bed, de kast, hun fietsjes zo de container in verdwijnen. Dat bleek de weken erna nog erg handig te zijn;
"mam, mag ik op het blauwe fietsje?" "Uhm, dat kan niet schat. Waar denk je dat dat fietsje nu is?"  ...  "In de container zekurrrrr!"  :p








zegel dicht... klaar om te gaan!

nee, zij gingen niet mee! ;)


En toen... Huis een stuk leger dus! Vanaf nu eten we met het bestek uit de picknicktas (+ 3 kinderbestekjes die straks ook mee de koffers in gaan voor in het hotel), koken we in een mosselpan (met een laag en hoog gedeelte! heel handig eigenlijk voor de aardappels en de groente! Wat nou mosselen...), slapen de jongens op het logeerbed onder slaapzakken en lijkt het een beetje kamperen in eigen huis! Prima. Avontuur op zich.
"daaaag spullen! Tot daar! "



Weltruste allemaal



Geen opmerkingen:

Een reactie posten