84 Vassar Drive, Paramus!
Vandaag begon het 'echte werk'. Om kwart voor 9 moest Machiel zich melden op kantoor voor allerlei introductie cursussen. Daarvoor wilden wij met z'n allen ontbeten hebben. Niet alleen omdat ontbijten met 3 kleintjes in een ontbijtzaal nou eenmaal niet zo handig is in je eentje, ook omdat wij Machiel weg moesten brengen zodat wij de auto gewoon konden gebruiken.
Even zoeken naar het juiste gebouw, de juiste inrit direct vanaf een 'grotere weg' en Machiel die mij de wegwijst (dat is normaal dus andersom). Resulteerde 2 keer in een; "OOH! Hier moet je rechts!!" Ik volle noodstop >>> 2 voeten op de rem, want er bleek geen koppeling te zitten in die automaat ^_^ en met mijn hand maaiend rechts naar de versnellingspook, die er niet zat, want hij zit op het deskbord. Best hilarisch ;)
Autorijden dus. Met andere verkeersregels, snelheid in miles (das toch even wennen), een automaat (ze zeggen dat het makkelijker is, maar toch is het echt wennen als je al zo'n 13 jaar manual rijdt!), 3 kinderen achterin met vragen en niemand die met je meekijkt welke kant je op moet.
Het ging prima! Ondanks dat de navigatie er even mee stopte en ik dus maar blind op mijn gevoel richting Paramus reed. Daar ontmoeten wij Valentina die met ons mee op huizenjacht ging!! Jawel; ik met 3 kindjes en de realtor. Voor de zekerheid hadden we maar afgesproken bij het huis dat ons de beste optie leek. Nu we toch niet in de buurt waar we graag wilden een huis konden krijgen dat direct beschikbaar was, gingen we gewoon voor 'second best'. Het huis op Vassar Drive ligt direct langs een speeltuintje en zag er prima uit aan de buitenkant (geen binnenfoto's van beschikbaar). Het ligt vlak aan de snelweg wat voor Machiel handig gaat zijn aangezien we wel echt onderaan in ons 'zoekgebied' zitten daar. Het regende, Valentina was laat, zo fijn dat er een dvd-speler in de auto zit! (en dat wij heeel veeel dvd's in hoesjes apart hadden gedaan, want er blijken er maar een paar te werken in de amerikaanse speler).
Naar binnen, trappetje op (tri-level huis) en rondkijken. De jongens vinden het geweldig! Zo'n leeg huis waar je rond kunt rennen (de woonkamer, eetkamer, keuken, hal lopen aan elkaar door), kamers ontdekken (achter de masterbedroom blijkt nog een halletje met extra kamertje, inloopkast en badkamer tevoorschijn te komen waar je alleen via die masterbedroom komt), alle kasten induiken (overal inbouwkasten enzo), dan met z'n allen een bar ontdekken beneden in de familyroom, even buiten kijken (mooi overdekt terras!!) de garage in gaan en dan...... valt de deur in het slot..... AI! we staan daar gelukkig wel met alle 3 de ukkies. Maar ja.. en nu!? Op zoek naar een knopje van de garagedeur en dan maar hopen dat we het huis nog inkomen want al onze spullen liggen daar in de keuken! :p Oké, handmatig de garagedeur geopend (knopje vonden we later wel) en gelukkig zat de sleutel gewoon nog in de deur!! "Dat was leuk hè mama"... Kian vond het wel een avontuur!
Fijn huis! Voelt goed, mooie speeltuin naast de deur, mooie tuin.... tja, wat verder weg. Nog niet zeker of we hier onze bakfiets wel kunnen gaan gebruiken, maar ja, wat zijn de andere opties....?
overdekt terras, fijn voor onze blondjes!
bar beneden, in de familyroom
andere kant van de familyroom, open deuren naar het terras
DE deur naar de garage.... goed op het slot letten dus!!
Op naar het volgende huis. Daar bleken de vorige bewoners, Koreanen, nog druk aan het inpakken te zijn. Kom je daar aan, met 3 kleintjes die dus eigenlijk overal af moeten blijven.... Iets minder handig maar het ging goed! Dankzij de best oke luisterende dreumes, peuter en kleuter en een meedenkende Valentina die het zelfs voor elkaar krijgt Roaz te mogen helpen op de trap (meneertje Zelluf doen). Ook een Oké huis, goede ruimtes, ruime kamers, redelijke tuin. Iets minder 'mooi' en het 'stinkt' er... naar Chinees eten :p maar dat is vast een kwestie van ramen open en flink doorluchten! Het huis is verder prima bijgehouden gewoon.
De jongetjes worden een beetje fussy nu, nog steeds regen, zo'n 11 uur, gaan we nog naar Woodcliff Lake? Waar ik eigenlijk (ondanks de mooie omgeving, het lieve hertje) toch al niet een 'thuis' gevoel bij had en waar we 300 dollar meer moeten betalen? Voor nu maar even niet doen. We gaan nog langs een huis in Waldwick rijden om te kijken (zag er prima uit, wat duurder ook, maar ook een zwembad in de tuin en Valentina denk dat het niks voor ons is omdat het aan een grotere weg ligt), dan kunnen we daar altijd nog gaan kijken als we willen. De jongste 2 vallen in slaap na 5 minuten onderweg te zijn. Het huis ligt echt aan een grote weg, 40 mile wordt er voor de deur gereden en de oprit is echt kort. Dat wordt hem niet. En eerlijk.... Vassar voelde gewoon ook goed.
We vragen Valentina om daar een huuraanvraag voor te doen. Ondertussen rijden wij naar huis, lunchen wat en vermaken ons verder binnen met boekjes, auto's wat tekenen en een filmpje tot we papa weer op gaan halen.
boekjes boekjes
Ondertussen krijgen we al bericht van Valentina; de aanvraag is goedgekeurd!!! Als alle papieren nu straks geregeld zijn wordt 84 Vassar Drive in Paramus ons nieuwe huis!
Jaaa, papa!! Daar ben je weer!
Dinsdag regent het nog steeds. Machiel mag met een collega meerijden die ook in het hotel zit, dus na het ontbijt gaan wij weer verder met het binnenvermaak. Roaz doet gelukkig weer een normaal middagdutje waardoor ik met de andere 2 ook even wat moeilijkere dingen kan doen zonder dat alles overhoop wordt gegooid.
lang leven de IKEA-verf die we vrijdags met papa al haalden!
Nu we zicht hebben op een huis en een beetje weten wat we nog nodig hebben, ontstond er alvast een klein lijstje voor de IKEA gisteravond. Durf ik dat nu te gaan halen? Tja, 's avonds met Machiel erbij wordt het wel weer laat om dat nog te gaan... En nu het toch nog regent.... we zien wel hoe het gaat!
Team Kraakjes in IKEA!
Roaz op mijn rug in de Tula, Kian eerst even los en daarna in de winkelwagen en Jori liep goed mee. Prima dus! We haalden een kinderkapstok (op paal), een wasmand, een kleine wasstraat/garage met nog een paar autootjes, witte gordijnen (1 goedkope set, kijken of die goed zijn voor op alle plaatsen in het huis waar nu bruin hangt), theedoeken en wat plastic bekertjes en bakjes. Tevreden! En toen... kwamen we bij de kassa! Een rij tot achter de tuinmeubels.... ai... Gaan ze dit nog trekken? Proberen ook maar gewoon. En jawel! Met wat zingen, kletsen, vertellen en af en toe wat haren trekken van Roaz op mijn rug stonden we een half uur later met spulletjes weer buiten! Jeej. Trots op mijn mannen!
We vieren het thuis met een klein feestje met rietjes en M&M's ;) Zitten uiteraard de garage direct in elkaar en de mannen zijn weer een uurtje zoet. Dan eten, badderen en naar bed. Weer een dag om!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten